vislumbra

Voir aussi : vislumbrá

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe vislumbrar
Indicatif Présent (yo) vislumbra
(tú) vislumbra
(vos) vislumbra
(él/ella/ello/usted) vislumbra
(nosotros-as) vislumbra
(vosotros-as) vislumbra
(os) vislumbra
(ellos-as/ustedes) vislumbra
Imparfait (yo) vislumbra
(tú) vislumbra
(vos) vislumbra
(él/ella/ello/usted) vislumbra
(nosotros-as) vislumbra
(vosotros-as) vislumbra
(os) vislumbra
(ellos-as/ustedes) vislumbra
Passé simple (yo) vislumbra
(tú) vislumbra
(vos) vislumbra
(él/ella/ello/usted) vislumbra
(nosotros-as) vislumbra
(vosotros-as) vislumbra
(os) vislumbra
(ellos-as/ustedes) vislumbra
Futur simple (yo) vislumbra
(tú) vislumbra
(vos) vislumbra
(él/ella/ello/usted) vislumbra
(nosotros-as) vislumbra
(vosotros-as) vislumbra
(os) vislumbra
(ellos-as/ustedes) vislumbra
Impératif Présent (tú) vislumbra
(vos) vislumbra
(usted) vislumbra
(nosotros-as) vislumbra
(vosotros-as) vislumbra
(os) vislumbra
(ustedes) vislumbra

vislumbra \bizˈlum.bɾa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de vislumbrar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de vislumbrar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe vislumbrar
Indicatif Présent
você/ele/ela vislumbra
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
vislumbra

vislumbra \viʒ.ˈlũ.bɾɐ\ (Lisbonne) \viz.ˈlũ.bɾə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de vislumbrar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de vislumbrar.