vinifer
Latin
Étymologie
- Dérivé de vinum, avec le suffixe -fer, c'est l'exact pendant, pour la construction du mot, du grec ancien οἰνο-φόρος, oïno-foros (« qui porte le vin, œnophore ») et, pour les radicaux, du tchèque vino-braní (« action de prendre le raisin, vendange »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | vinifer | vinifera | viniferum | viniferi | viniferae | vinifera |
| Vocatif | vinifer | vinifera | viniferum | viniferi | viniferae | vinifera |
| Accusatif | viniferum | viniferam | viniferum | viniferos | viniferas | vinifera |
| Génitif | viniferi | viniferae | viniferi | viniferorum | viniferarum | viniferorum |
| Datif | vinifero | viniferae | vinifero | viniferis | viniferis | viniferis |
| Ablatif | vinifero | vinifera | vinifero | viniferis | viniferis | viniferis |
vinifer \Prononciation ?\
Références
- « vinifer », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1679)