vinden
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Indéfini | vind | vinde |
| Défini | vinden | vindene |
vinden \Prononciation ?\ commun
- Singulier défini de vind.
Néerlandais
Étymologie
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | vind | vond |
| jij | vindt | |
| hij, zij, het | vindt | |
| wij | vinden | vonden |
| jullie | vinden | |
| zij | vinden | |
| u | vindt | vond |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | vindend | gevonden |
- Trouver.
Zij heeft de la’s, alle kasten doorzocht, maar niks: zij heeft niets gevonden.
- Elle a exploré les tiroirs, toutes les armoires, mais rien : elle a fait chou blanc.
Ik ben er altijd voor te vinden.
- Je suis toujours partant.
Het gevonden hebben.
- Avoir trouvé sa voie.
- Penser, estimer, juger.
Wat vindt u ervan?
- Qu’en pensez-vous ?
Iets noodzakelijk vinden.
- Juger quelque chose nécessaire.
Het met iem. kunnen vinden.
- S’entendre avec quelqu'un
Zich in iets kunnen vinden.
- Se retrouver dans quelque chose, se reconnaître dans quelque chose.
Als wij ons in uw voorwaarden kunnen vinden.
- Si vos conditions nous satisfont.
Synonymes
- trouver
- penser
Apparentés étymologiques
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « vinden [vɪn.dǝː] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « vinden [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]