viimeinen
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | viimeinen | viimeiset |
| Génitif | viimeisen | viimeisten viimeisien |
| Partitif | viimeistä | viimeisiä |
| Accusatif | viimeinen [1] viimeisen [2] |
viimeiset |
| Inessif | viimeisessä | viimeisissä |
| Illatif | viimeiseen | viimeisiin |
| Élatif | viimeisestä | viimeisistä |
| Adessif | viimeisellä | viimeisillä |
| Allatif | viimeiselle | viimeisille |
| Ablatif | viimeiseltä | viimeisiltä |
| Essif | viimeisenä | viimeisinä |
| Translatif | viimeiseksi | viimeisiksi |
| Abessif | viimeisettä | viimeisittä |
| Instructif | — | viimeisin |
| Comitatif | — | viimeisine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | viimeiseni | viimeisemme |
| 2e personne | viimeisesi | viimeisenne |
| 3e personne | viimeisensä | |
viimeinen \ˈʋiːmeinen\ (non comparable, superlatif : viimeisin
Forme d’adjectif
viimeinen \ˈʋiːmeinen\
- Accusatif II singulier de viimeinen.