viihde
Étymologie
- Déverbal de viihtyä « se divertir, se plaire ».
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | viihde | viihteet | 
| Génitif | viihteen | viihteiden viihteitten | 
| Partitif | viihdettä | viihteitä | 
| Accusatif | viihde [1] viihteen [2] | viihteet | 
| Inessif | viihteessä | viihteissä | 
| Illatif | viihteeseen | viihteisiin viihteihin | 
| Élatif | viihteestä | viihteistä | 
| Adessif | viihteellä | viihteillä | 
| Allatif | viihteelle | viihteille | 
| Ablatif | viihteeltä | viihteiltä | 
| Essif | viihteenä | viihteinä | 
| Translatif | viihteeksi | viihteiksi | 
| Abessif | viihteettä | viihteittä | 
| Instructif | — | viihtein | 
| Comitatif | — | viihteine- [3] | 
| Notes [1] [2] [3]
 
 
 
 | ||
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| 1re personne | viihteeni | viihteemme | 
| 2e personne | viihteesi | viihteenne | 
| 3e personne | viihteensä | |
viihde \ˈʋiːç.deʔ\
- Divertissement, distraction, plaisir.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
- Relaxation, relax.
- Taidan vaihtaa viihteelle. - Je pense que je vais prendre relax.
 
 
Dérivés
- ajanviihde
- viihdeohjelma
Forme de nom commun
viihde \ˈʋiːç.deʔ\
- Accusatif II singulier de viihde.