vicia
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe vicier | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on vicia | ||
vicia \vi.sja\
- Troisième personne du singulier du passé simple de vicier.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe viciar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) vicia | ||
| Impératif | Présent | (tú) vicia |
vicia \ˈbi.θja\
Prononciation
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | viciă | viciae |
| Vocatif | viciă | viciae |
| Accusatif | viciăm | viciās |
| Génitif | viciae | viciārŭm |
| Datif | viciae | viciīs |
| Ablatif | viciā | viciīs |
vicia \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
- vicialia (« tige de la vesce »)
- viciarius (« relatif à la vesce »)
Références
- « vicia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « vicia », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe viciar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela vicia | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) vicia |
vicia \vi.sˈi.ɐ\ (Lisbonne) \vi.sˈi.jə\ (São Paulo)