vespertina
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | vespertino \βes.peɾˈti.no\ |
vespertinos \βes.peɾˈti.nos\ |
| Féminin | vespertina \βes.peɾˈti.na\ |
vespertinas \βes.peɾˈti.nas\ |
vespertina \bes.peɾˈti.na\
- Féminin singulier de vespertino.
Prononciation
- Madrid : \bes.peɾˈti.na\
- Séville : \beh.peɾˈti.na\
- Mexico, Bogota : \b(e)s.peɾˈti.na\
- Santiago du Chili, Caracas : \beh.peɾˈti.na\
Latin
Étymologie
- Substantivation de l’adjectif vespertinus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vespertină | vespertinae |
| Vocatif | vespertină | vespertinae |
| Accusatif | vespertinăm | vespertinās |
| Génitif | vespertinae | vespertinārŭm |
| Datif | vespertinae | vespertinīs |
| Ablatif | vespertinā | vespertinīs |
vespertina \Prononciation ?\ féminin , 1re déclinaison
Forme d’adjectif
- nominatif féminin singulier de vespertinus.
- nominatif neutre pluriel de vespertinus.
- vocatif féminin singulier de vespertinus.
- vocatif neutre pluriel de vespertinus.
- accusatif neutre pluriel de vespertinus.
- ablatif féminin singulier de vespertinus.
Références
- « vespertina », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | vespertino | vespertinos |
| Féminin | vespertina | vespertinas |
vespertina \vɨʃ.pɨɾ.tˈi.nɐ\ (Lisbonne) \ves.peɾ.tʃˈi.nə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de vespertino.