verwarrend

Néerlandais

Étymologie

Participe présent de verwarren « embrouiller ».

Adjectif

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée verwarrend verwarrender verwarrendst
Forme déclinée verwarrende verwarrendere verwarrendste  
Forme partitive verwarrends verwarrenders

verwarrend \Prononciation ?\

  1. Ambigu, embrouillé.
    • Een verwarrend woord.
      Un mot ambigu.
    • Een verwarrende tekst.
      Un texte embrouillé.
  2. Troublant, déconcertant.
    • Verwarrende samenloop van omstandigheden.
      Coïncidences troublantes.
    • Het verdwijnen en het plotselinge weer verschijnen van de knoop was voor iedereen 'verwarrend.'
      La disparition et la réaparition subite du bouton avaient été troublantes pour tout le monde.

Synonymes

ambigu
troublant
  • onthutsend
  • verbijsterend
  • ontstellend

Vocabulaire apparenté par le sens

  • verward

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]