verwachsen
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich verwachse |
| 2e du sing. | du verwächst | |
| 3e du sing. | er/sie/es verwächst | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich verwuchs |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich verwüchse |
| Impératif | 2e du sing. | verwachs! |
| 2e du plur. | verwachst! | |
| Participe passé | verwachsen | |
| Auxiliaire | sein haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich verwachse |
| 2e du sing. | du verwachst | |
| 3e du sing. | er/sie/es verwachst | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich verwachste |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich verwachste |
| Impératif | 2e du sing. | verwachs! |
| 2e du plur. | verwachst! | |
| Participe passé | verwachst | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
verwachsen \ˌfɛɐ̯ˈvaksn̩\ (voir la conjugaison)
Forme de verbe
verwachsen \ˌfɛɐ̯ˈvaksn̩\
- Participe passé de verwachsen.
- Première personne du pluriel du prétérit de verwachsen.
- Troisième personne du pluriel du prétérit de verwachsen.
Prononciation
- Berlin : écouter « verwachsen [ˌfɛɐ̯ˈvaksn̩] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes