verhungern
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich verhungere |
| 2e du sing. | du verhungerst | |
| 3e du sing. | er/sie/es verhungert | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich verhungerte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich verhungerte |
| Impératif | 2e du sing. | verhungere! |
| 2e du plur. | verhungert! | |
| Participe passé | verhungert | |
| Auxiliaire | sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
verhungern intransitif
- Mourir de faim.
- (Familier) Crever de faim.
- (Familier) Venir mourir en chemin.
Prononciation
- Allemagne : [fɛɐ̯ˈhʊŋɐn]