verho
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | verho | verhot |
| Génitif | verhon | verhojen |
| Partitif | verhoa | verhoja |
| Accusatif | verho [1] verhon [2] |
verhot |
| Inessif | verhossa | verhoissa |
| Élatif | verhosta | verhoista |
| Illatif | verhoon | verhoihin |
| Adessif | verholla | verhoilla |
| Ablatif | verholta | verhoilta |
| Allatif | verholle | verhoille |
| Essif | verhona | verhoina |
| Translatif | verhoksi | verhoiksi |
| Abessif | verhotta | verhoitta |
| Instructif | — | verhoin |
| Comitatif | — | verhoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | verhoni | verhomme |
| 2e personne | verhosi | verhonne |
| 3e personne | verhonsa | |
verho \ˈver.ɦo\
Dérivés
- verhotanko — tringle à rideau
Forme de nom commun
verho \ˈverho\
- Accusatif II singulier de verho.