verdacht

Voir aussi : Verdacht

Néerlandais

Étymologie

Participe passé du verbe verdenken.

Adjectif

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée verdacht verdachter verdachtst
Forme déclinée verdachte verdachtere verdachtste  
Forme partitive verdachts verdachters

verdacht \vɛr.’daxt\

  1. Suspect.
    • Dat komt me verdacht voor.
      Ça m’a l’air suspect.
    • Een verdacht hotel.
      Un hôtel louche / interlope / borgne.
    • Een verdachte.
      Un(e) suspect(e), un(e) prévenu(e).

Adverbe

verdacht \vɛr.’daxt\

  1. Étrangement.
    • De kinderen zijn verdacht stil.
      Les enfants sont étrangement silencieux.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]