vedieť
Étymologie
- Du vieux slave вѣдѣти, věděti (« savoir »).
Verbe
| Temps / Mode | Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|---|
| Infinitif | vedieť | ||
| Présent | 1re | viem | vieme |
| 2e | vieš | viete | |
| 3e | vie | vedia | |
| Futur | Futur de byť + vedieť | ||
| Passé | Masculin | vedel | vedeli |
| Féminin | vedela | ||
| Neutre | vedelo | ||
| Impératif | 1re | — | vedzme |
| 2e | vedz | vedzte | |
| Participe présent actif | vediaci | ||
| Participe passif | vedený | ||
| Gérondif | vediac | ||
| Nom verbal | vedenie | ||
| Conjugaison complète | |||
vedieť \ˈvɛ.ɟi̯ɛc\ imperfectif transitif