vechten
Néerlandais
Étymologie
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | vecht | vocht |
| jij | vecht | |
| hij, zij, het | vecht | |
| wij | vechten | vochten |
| jullie | vechten | |
| zij | vechten | |
| u | vecht | vocht |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | vechtend | gevochten |
vechten \vɛχ.tǝː\
Dérivés
- vechtpartij (bagarre)
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « vechten [ˈvɛχ.tǝ(n)] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « vechten [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Etymologiebank
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]