varn

Voir aussi : värn

Forme de nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté barn barnioù barnoù
Adoucissante varn varnioù varnoù
Durcissante parn parnioù parnoù

varn \ˈvarn\ féminin

  1. Forme mutée de barn par adoucissement (b > v).
    • [...] : « Arsa, emezon, daoust hag e vanimp evelhen da dermal ken na sono trompilh ar varn diwezhañ ? »  (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 17)
      [...] : « Eh bien, dis-je, est-ce nous resterons ainsi à ne rien faire jusqu’à ce que ne sonne la trompette du jugement dernier ? »

Forme de verbe

Mutation Infinitif
Non muté barn
Adoucissante varn
Durcissante parn

varn \ˈvarn\

  1. Forme mutée de barn par adoucissement (b > v).
    • — [...]. Na penaos e kredfen da varn hep barn va mamm-me ? [...].  (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 25)
      — [...]. Comment oserais-je te juger sans juger ma propre mère ? [...].

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

varn \Prononciation ?\

  1. Porte-manteau.

Étymologie

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun

varn \varn\

  1. Maison rurale.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Augmentatifs

  • varnap

Diminutifs

  • varnam

Prononciation

  • France : écouter « varn [varn] »

Références

  • « varn », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.