vanyasá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vanyasá | vanyasayá | vanyasatá |
| 2e du sing. | vanyasal | vanyasayal | vanyasatal |
| 3e du sing. | vanyasar | vanyasayar | vanyasatar |
| 1re du plur. | vanyasat | vanyasayat | vanyasatat |
| 2e du plur. | vanyasac | vanyasayac | vanyasatac |
| 3e du plur. | vanyasad | vanyasayad | vanyasatad |
| 4e du plur. | vanyasav | vanyasayav | vanyasatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
vanyasá \vaɲaˈsa\ intransitif
- S’apparenter à.
Notes
Il s’agit d’un verbe intransitif à complément de valeur. C’est-à-dire qu’il admet un complément introduit par la préposition vas.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vanyasá [vaɲaˈsa] »
Références
- « vanyasá », dans Kotapedia