vanvulté
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vanvulté | vanvulteyé | vanvulteté | 
| 2e du sing. | vanvultel | vanvulteyel | vanvultetel | 
| 3e du sing. | vanvulter | vanvulteyer | vanvulteter | 
| 1re du plur. | vanvultet | vanvulteyet | vanvultetet | 
| 2e du plur. | vanvultec | vanvulteyec | vanvultetec | 
| 3e du plur. | vanvulted | vanvulteyed | vanvulteted | 
| 4e du plur. | vanvultev | vanvulteyev | vanvultetev | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
vanvulté \vanvulˈtɛ\ ou \vanvulˈte\ transitif
- Accourir vers.
Prononciation
- France : écouter « vanvulté [vanvulˈtɛ] »
Références
- « vanvulté », dans Kotapedia