vansá
Étymologie
- Probablement dérivé de la préposition van (« vers, dans la direction de »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vansá | vansayá | vansatá |
| 2e du sing. | vansal | vansayal | vansatal |
| 3e du sing. | vansar | vansayar | vansatar |
| 1re du plur. | vansat | vansayat | vansatat |
| 2e du plur. | vansac | vansayac | vansatac |
| 3e du plur. | vansad | vansayad | vansatad |
| 4e du plur. | vansav | vansayav | vansatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Accéder à.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vansá [vanˈsa] »
Références
- « vansá », dans Kotapedia