vangabé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vangabé | vangabeyé | vangabeté |
| 2e du sing. | vangabel | vangabeyel | vangabetel |
| 3e du sing. | vangaber | vangabeyer | vangabeter |
| 1re du plur. | vangabet | vangabeyet | vangabetet |
| 2e du plur. | vangabec | vangabeyec | vangabetec |
| 3e du plur. | vangabed | vangabeyed | vangabeted |
| 4e du plur. | vangabev | vangabeyev | vangabetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
vangabé \vangaˈbɛ\ ou \vangaˈbe\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « vangabé [vangaˈbɛ] »
Références
- « vangabé », dans Kotapedia