vanbelcé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vanbelcé | vanbelceyé | vanbelceté |
| 2e du sing. | vanbelcel | vanbelceyel | vanbelcetel |
| 3e du sing. | vanbelcer | vanbelceyer | vanbelceter |
| 1re du plur. | vanbelcet | vanbelceyet | vanbelcetet |
| 2e du plur. | vanbelcec | vanbelceyec | vanbelcetec |
| 3e du plur. | vanbelced | vanbelceyed | vanbelceted |
| 4e du plur. | vanbelcev | vanbelceyev | vanbelcetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
vanbelcé \vanbɛlˈʃɛ\ ou \vanbelˈʃe\ ou \vanbɛlˈʃe\ ou \vanbelˈʃɛ\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « vanbelcé [vanbɛlˈʃɛ] »
Références
- « vanbelcé », dans Kotapedia