valtá
Étymologie
- Dérivé de valt (« sauce »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | valtá | valtayá | valtatá |
| 2e du sing. | valtal | valtayal | valtatal |
| 3e du sing. | valtar | valtayar | valtatar |
| 1re du plur. | valtat | valtayat | valtatat |
| 2e du plur. | valtac | valtayac | valtatac |
| 3e du plur. | valtad | valtayad | valtatad |
| 4e du plur. | valtav | valtayav | valtatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « valtá [valˈta] »
Références
- « valtá », dans Kotapedia