vědec

Voir aussi : vedec

Étymologie

De věda (« science ») avec le suffixe -ec.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vědec vědci
Génitif vědce věd
Datif vědci vědcům
Accusatif vědce vědce
Vocatif vědče vědci
Locatif vědci vědcích
Instrumental vědcem vědci

vědec masculin

  1. Savant.
  2. Scientifique, homme de science.

Dérivés

  • vědecky, scientifiquement
  • vědecký, scientifique
  • vědeckost, sciencificité
  • vědeckotechnický, scientifique et technique