utila
: ütila
Espéranto
Étymologie
- De l’italien utile.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | utila \u.ˈti.la\ |
utilaj \u.ˈti.laj\ |
| Accusatif | utilan \u.ˈti.lan\ |
utilajn \u.ˈti.lajn\ |
utila \u.ˈti.la\
Antonymes
Dérivés
Prononciation
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « utila [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « utila [Prononciation ?] »
Étymologie
- De l’espéranto.
Adjectif
utila \u.ˈti.la\
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | util \yˈtil\ |
utils \yˈtils\ |
| Féminin | utila \yˈtilo̞\ |
utilas \yˈtilo̞s\ |
utila \yˈtilo̯\ (graphie normalisée)
- Féminin singulier d’util.