upprinna
Étymologie
- Composé de upp et de rinna.
Verbe
| Conjugaison de upprinna | Actif |
|---|---|
| Infinitif | upprinna |
| Présent | upprinner |
| Prétérit | upprann |
| Supin | upprunnit |
| Participe présent | upprinnande |
| Participe passé | upprunnen |
| Impératif | upprinn |
upprinna intransitif \Prononciation ?\
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (992)