unziemlichem

Allemand

Forme d’adjectif

unziemlichem \ˈʊnˌt͡siːmlɪçm̩\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de unziemlich.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de unziemlich.

Prononciation