unvermitteltem

Allemand

Forme d’adjectif

unvermitteltem \ˈʊnfɛɐ̯ˌmɪtl̩təm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de unvermittelt.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de unvermittelt.

Prononciation