unumstrittenem
Allemand
Forme d’adjectif
unumstrittenem \ʊnʔʊmˈʃtʁɪtənəm\
- Datif masculin singulier de la déclinaison forte de unumstritten.
- Datif neutre singulier de la déclinaison forte de unumstritten.
Prononciation
- Berlin : écouter « unumstrittenem [ˈʊnʔʊmʃtʁɪtənəm] »
- Berlin : écouter « unumstrittenem [ʊnʔʊmˈʃtʁɪtənəm] »