unstreitigem

Allemand

Forme d’adjectif

unstreitigem \ˈʊnˌʃtʁaɪ̯tɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de unstreitig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de unstreitig.

Prononciation