unproblematischem

Allemand

Forme d’adjectif

unproblematischem \ˈʊnpʁobleˌmaːtɪʃm̩\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de unproblematisch.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de unproblematisch.

Prononciation