unce
Latin
Forme de nom commun
unce \Prononciation ?\
- Vocatif singulier de uncus.
Étymologie
- De l’allemand Unze.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | unce | unce |
| Génitif | unce | uncí |
| Datif | unci | uncím |
| Accusatif | unci | unce |
| Vocatif | unce | unce |
| Locatif | unci | uncích |
| Instrumental | uncí | uncemi |
unce \ʊnt͡sɛ\ féminin
Voir aussi
- unce sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage