unbefugtem
Allemand
Forme d’adjectif
unbefugtem
\ˈʊnbəˌfuːktəm\
Datif masculin singulier de la déclinaison forte de
unbefugt
.
Datif neutre singulier de la déclinaison forte de
unbefugt
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
unbefugtem
[ˈʊnbəˌfuːktəm]
»