unbedarftestem
Allemand
Forme d’adjectif
unbedarftestem
\ˈʊnbəˌdaʁftəstəm\
Datif masculin singulier de la déclinaison forte du superlatif de
unbedarft
.
Datif neutre singulier de la déclinaison forte du superlatif de
unbedarft
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
unbedarftestem
[ˈʊnbəˌdaʁftəstəm]
»