unbedarfterem
Allemand
Forme d’adjectif
unbedarfterem
\ˈʊnbəˌdaʁftəʁəm\
Datif masculin singulier de la déclinaison forte du comparatif de
unbedarft
.
Datif neutre singulier de la déclinaison forte du comparatif de
unbedarft
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
unbedarfterem
[ˈʊnbəˌdaʁftəʁəm]
»