unbedarftem
Allemand
Forme d’adjectif
unbedarftem
\ˈʊnbəˌdaʁftəm\
Datif masculin singulier de la déclinaison forte de
unbedarft
.
Datif neutre singulier de la déclinaison forte de
unbedarft
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
unbedarftem
[ˈʊnbəˌdaʁftəm]
»