uitzondering
Néerlandais
Étymologie
- Composé de uitzonderen avec le suffixe -ing.
Nom commun
uitzondering \Prononciation ?\ féminin
- Exception, dérogation.
Met uitzondering van.
- À l’exception de.
Een uitzondering vormen.
- Faire exception.
Bij uitzondering, bij wijze van uitzondering.
- Exceptionnellement, par dérogation.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 100,0 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « uitzondering [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]