udorá
Étymologie
- Dérivé de udor (« congé »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | udorá | udorayá | udoratá |
| 2e du sing. | udoral | udorayal | udoratal |
| 3e du sing. | udorar | udorayar | udoratar |
| 1re du plur. | udorat | udorayat | udoratat |
| 2e du plur. | udorac | udorayac | udoratac |
| 3e du plur. | udorad | udorayad | udoratad |
| 4e du plur. | udorav | udorayav | udoratav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « udorá [udoˈra] »
Références
- « udorá », dans Kotapedia