tuus

Latin

Étymologie

De tu avec le suffixe -us ; comparer avec le tchèque tvůj.

Adjectif possessif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif tuus tuă tuum tuī tuae tuă
Vocatif tue tuă tuum tuī tuae tuă
Accusatif tuum tuăm tuum tuōs tuās tuă
Génitif tuī tuae tuī tuōrŭm tuārŭm tuōrŭm
Datif tuō tuae tuō tuīs tuīs tuīs
Ablatif tuō tuā tuō tuīs tuīs tuīs

tuus \ˈtu.us\

  1. Ton, à toi.
    • Hirtius est tuus  (Cicéron, Att. 15, 3, 2)
      Hirtus t'est tout dévoué.

Vocabulaire apparenté par le sens

Dérivés

  • tuatim à ta manière »)
  • tuum ton bien »)
  • tuuspte ton … lui-même »)

Dérivés dans d’autres langues

Prononciation

Références

Étymologie

De te et uus.

Adverbe

tuus \Prononciation ?\

  1. À la maison, chez soi.

Variantes orthographiques

Références

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

tuus

  1. Mensonge.

Verbe

tuus

  1. Tricher, tromper.
  2. Mentir.