tuurmá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tuurmá | tuurmayá | tuurmatá |
| 2e du sing. | tuurmal | tuurmayal | tuurmatal |
| 3e du sing. | tuurmar | tuurmayar | tuurmatar |
| 1re du plur. | tuurmat | tuurmayat | tuurmatat |
| 2e du plur. | tuurmac | tuurmayac | tuurmatac |
| 3e du plur. | tuurmad | tuurmayad | tuurmatad |
| 4e du plur. | tuurmav | tuurmayav | tuurmatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Antonymes
Prononciation
- France : écouter « tuurmá [tuurˈma] »
Références
- « tuurmá », dans Kotapedia