tutantazukawé
Étymologie
- Dérivé de tutantazuká, avec le suffixe -wé.
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tutantazukawé | tutantazukaweyé | tutantazukaweté | 
| 2e du sing. | tutantazukawel | tutantazukaweyel | tutantazukawetel | 
| 3e du sing. | tutantazukawer | tutantazukaweyer | tutantazukaweter | 
| 1re du plur. | tutantazukawet | tutantazukaweyet | tutantazukawetet | 
| 2e du plur. | tutantazukawec | tutantazukaweyec | tutantazukawetec | 
| 3e du plur. | tutantazukawed | tutantazukaweyed | tutantazukaweted | 
| 4e du plur. | tutantazukawev | tutantazukaweyev | tutantazukawetev | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
tutantazukawé \tutantazukaˈwɛ\ ou \tutantazukaˈwe\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « tutantazukawé [tutantazukaˈwɛ] »
Références
- « tutantazukawé », dans Kotapedia