tutageltá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tutageltá | tutageltayá | tutageltatá |
| 2e du sing. | tutageltal | tutageltayal | tutageltatal |
| 3e du sing. | tutageltar | tutageltayar | tutageltatar |
| 1re du plur. | tutageltat | tutageltayat | tutageltatat |
| 2e du plur. | tutageltac | tutageltayac | tutageltatac |
| 3e du plur. | tutageltad | tutageltayad | tutageltatad |
| 4e du plur. | tutageltav | tutageltayav | tutageltatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tutageltá \tutagɛlˈta\ ou \tutagelˈta\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tutageltá [tutagɛlˈta] »
Références
- « tutageltá », dans Kotapedia