turunká
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | turunká | turunkayá | turunkatá |
| 2e du sing. | turunkal | turunkayal | turunkatal |
| 3e du sing. | turunkar | turunkayar | turunkatar |
| 1re du plur. | turunkat | turunkayat | turunkatat |
| 2e du plur. | turunkac | turunkayac | turunkatac |
| 3e du plur. | turunkad | turunkayad | turunkatad |
| 4e du plur. | turunkav | turunkayav | turunkatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
turunká \turunˈka\ transitif
- Allumer, enclencher, ouvrir, activer.
Va gum turunká.
— (vidéo, Luce Vergneaux, Wico Ke Veyberik, 2020)- J’allume une lampe.
Dérivés
Antonymes
Prononciation
- France : écouter « turunká [turunˈka] »
Références
- « turunká », dans Kotapedia