turnus
: Turnus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe turni | |
|---|---|
| Conditionnel | turnus |
turnus \ˈtur.nus\
Prononciation
- Midi de la France (France) : écouter « turnus [Prononciation ?] » (bon niveau)
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | turnus | turnusy |
| Génitif | turnusu | turnusů |
| Datif | turnusu | turnusům |
| Accusatif | turnus | turnusy |
| Vocatif | turnuse | turnusy |
| Locatif | turnusu | turnusech |
| Instrumental | turnusem | turnusy |
turnus \Prononciation ?\ masculin inanimé
Notes
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | turnus | turny |
| Génitif | turnu | turnů |
| Datif | turnu | turnům |
| Accusatif | turnus | turny |
| Vocatif | turne | turny |
| Locatif | turnu | turnech |
| Instrumental | turnem | turny |
- La déclinaison latinisante donnée ci-contre est désuète.
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage
- Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2012