tuobliá
Étymologie
Verbe 1
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tuobliá | tuobliayá | tuobliatá |
| 2e du sing. | tuoblial | tuobliayal | tuobliatal |
| 3e du sing. | tuobliar | tuobliayar | tuobliatar |
| 1re du plur. | tuobliat | tuobliayat | tuobliatat |
| 2e du plur. | tuobliac | tuobliayac | tuobliatac |
| 3e du plur. | tuobliad | tuobliayad | tuobliatad |
| 4e du plur. | tuobliav | tuobliayav | tuobliatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tuobliá \tuɔbliˈa\ ou \tuobliˈa\ transitif
Dérivés
Verbe 2
Prononciation
- France : écouter « tuobliá [tuobliˈa] »
Références
- « tuobliá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.