tulikettu
Étymologie
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | tulikettu | tuliketut |
| Génitif | tuliketun | tulikettujen |
| Partitif | tulikettua | tulikettuja |
| Accusatif | tulikettu [1] tuliketun [2] |
tuliketut |
| Inessif | tuliketussa | tuliketuissa |
| Élatif | tuliketusta | tuliketuista |
| Illatif | tulikettuun | tulikettuihin |
| Adessif | tuliketulla | tuliketuilla |
| Ablatif | tuliketulta | tuliketuilta |
| Allatif | tuliketulle | tuliketuille |
| Essif | tulikettuna | tulikettuina |
| Translatif | tuliketuksi | tuliketuiksi |
| Abessif | tuliketutta | tuliketuitta |
| Instructif | — | tuliketuin |
| Comitatif | — | tulikettuine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | tulikettuni | tulikettumme |
| 2e personne | tulikettusi | tulikettunne |
| 3e personne | tulikettunsa | |
tulikettu \ˈtuliˌketːu\
Forme de nom commun
tulikettu /ˈtuliˌketːu/
- Accusatif II singulier de tulikettu.