tuin

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

tuin \Prononciation ?\ (genre à préciser : {{m}}, {{f}}, {{mf}}, {{n}} ?)

  1. Jardin.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté duin
Adoucissante zuin
Durcissante tuin

tuin \ˈtyːĩn\

  1. Forme mutée de duin par durcissement.

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom tuin tuinen
Diminutif tuintje tuintjes

tuin \tʌjn\ masculin

  1. Jardin.
    • (Sens figuré) iemand om de tuin leiden
      mener en bateau, faire marcher quelqu’un
      leurrer, donner le change à quelqu’un, noyer le poisson

Hyponymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 99,1 % des Néerlandais.

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « tuin [tʌjn] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « tuin [Prononciation ?] »

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]


Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

tuin \Prononciation ?\

  1. Faire.

Références