tugemá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tugemá | tugemayá | tugematá |
| 2e du sing. | tugemal | tugemayal | tugematal |
| 3e du sing. | tugemar | tugemayar | tugematar |
| 1re du plur. | tugemat | tugemayat | tugematat |
| 2e du plur. | tugemac | tugemayac | tugematac |
| 3e du plur. | tugemad | tugemayad | tugematad |
| 4e du plur. | tugemav | tugemayav | tugematav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tugemá \tugɛˈma\ ou \tugeˈma\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « tugemá [tugɛˈma] »
Références
- « tugemá », dans Kotapedia