tselká
Étymologie
- Dérivé de tselka (« clé »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tselká | tselkayá | tselkatá | 
| 2e du sing. | tselkal | tselkayal | tselkatal | 
| 3e du sing. | tselkar | tselkayar | tselkatar | 
| 1re du plur. | tselkat | tselkayat | tselkatat | 
| 2e du plur. | tselkac | tselkayac | tselkatac | 
| 3e du plur. | tselkad | tselkayad | tselkatad | 
| 4e du plur. | tselkav | tselkayav | tselkatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « tselká [tsɛlˈka] »
Références
- « tselká », dans Kotapedia