trutcú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | trutcú | trutcuyú | trutcutú |
| 2e du sing. | trutcul | trutcuyul | trutcutul |
| 3e du sing. | trutcur | trutcuyur | trutcutur |
| 1re du plur. | trutcut | trutcuyut | trutcutut |
| 2e du plur. | trutcuc | trutcuyuc | trutcutuc |
| 3e du plur. | trutcud | trutcuyud | trutcutud |
| 4e du plur. | trutcuv | trutcuyuv | trutcutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
trutcú \trutˈʃu\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « trutcú [trutˈʃu] »
Références
- « trutcú », dans Kotapedia