trocʼhas
Forme de verbe
| Mutation | Forme | 
|---|---|
| Non muté | trocʼhas | 
| Adoucissante | drocʼhas | 
| Spirante | zrocʼhas | 
trocʼhas \ˈtroː.ɣas\
- Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe trocʼhañ/trocʼhiñ.
- Ur jelkenn vara hag un tammig formaj a drocʼhas, a lakaas en un drouin hag a istribilhas war e gein. — (Roparz Hemon, Traonienn Skeud ar Marv in War ribl an hent, Éditions Al Liamm, 1971, page 108)- Il coupa une grosse tranche de pain et un petit morceau de fromage, les mit dans un havresac quʼil suspendit à son dos.
 
- Bihanig a savas neuze ur planken eus ar solier, a diskennas en kambr ar jeantezed, hag a drocʼhas o goûg dezhe o-zeir. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /3, Éditions Al Liamm, 1988, page 13)- Bihanig souleva alors une latte du plancher, descendit dans la chambre des géantes, et leur trancha la gorge à toutes les trois.