trinques
: trinqués
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe trinquer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu trinques | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu trinques | ||
trinques \tʁɛ̃k\
Prononciation
- Alsace (France) : écouter « trinques [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe trincar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) trinques | ||
trinques \ˈtɾiŋ.kes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de trincar.
Prononciation
- Madrid : \ˈtɾiŋ.kes\
- Séville : \ˈtɾiŋ.keh\
- Mexico, Bogota : \ˈt͡siŋ.k(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈtɾiŋ.keh\
- Montevideo, Buenos Aires : \ˈtɾiŋ.kes\